فریاد عشق

از دیروزهای هیچ
از ان همه نمی دانم و چه می دانم
کودک دلبند بی زبانم
که هیچ نمی داند از این جهان
از حزن بادهای ناماندگار
سخت دلگیر می شود از این سوال بی جواب
تا کجای این جهان باید
تبعیدی گناه بزرگی باشم
که از بوی سیب آغاز شد
تا فرصت ناپیدا
اینک
از چشم هایی با خط رنج
مردمکانی با حسرت عشق
پشت پنجره کلمات ، خیالات
امید حضوری است که در رگ ها یم عاشق می شود
بیداری پادشاه قلبم
می دانم
هر ثانیه ای ابتدای جهان است
و حالا این سوی پنچره کلمات ، ثانیه ها
حروف نشنیده هنوز
عشق را فریاد می کنم