من از آسودگی آینه می آیم
با فهمی نو
در آغاز دوباره این زندگی
پر باز کردن
به جانب خورشید
آفتاب مهربانی
بی شروط
هر چه نباشد
خبری که هست
عطر عجیب شکوفه های دوست داشتن است
در جهانی
که واژه درشتی است
و با تمام سنگینی اش
رو به اقلیمی ساده می رود
با احساس من و ساز تو
و این جانهای هماهنگ
در فراموشی مباداها
در کسوت تمنایی از این زندگی
فهم لذت نوازش برگ و نسیم صبح
ورق زدن رویاها
آه.....
دیگر چه جای سوال و ستاره
دیگر چه جای شب و سکوت
وقتی
در بهترین دقایق این عمر نا به پای
نام توست
کلمات مرا به آسمان می برد
ای عزیز خوب دوست داشتنی
بخشنده بوسه های ناب
بخشنده رویاها روشنایی ها
بگذار بگویم
دوستت دارم
به نام مهربان مهرآفرین
---------------------------
سلام آبجیه گل
امیدوارم خوب باشید و سلامت و شاد
شعره قشنگی بود
اخیرا مطلبی خوندم که تقریبا مفهومه همین شعر رو داشت!!!
درسته وقتی همه ژا به ژای هم و به کمک هم تو این دنیا قدم میذارن و ستاره های خودشون رو با هم قسمت می کنن
مهربونی رو گسترش میدنو اونوقته که دنیا بهشت میشه و همه دوست داشتنی
ممنونم
مراقبه خدتون باشید
تنتون سلامت و دلتون شاد و قلبتون سلیم و فکرتون آزاد و اندیشه هاتون مثبت
حق نگهدارتون