یاس
گفتم:
در این شتاب بی صدای زندگی
غفلت پروانه ها
در پناه گلبرگ ستاره های خاموش
خوابهای ناخوش از احوالات آدمی می بینم
و باز باز
می رسم به سر سطر سکوت
گفتا:
در سراسر این سراسیمیگی
پر رنگین پروانه غافل
در رقص گلبرگها و ترانه غمگین ستاره خاموش
رویا می بینم و خوابهای خوش آدمی نام می رود
وباز باز
روم سوی اوج فر یاد
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد